Born - Cadier en Keer

Hallo familie, vrienden en bekenden,
Om onze basisconditie op een goed peil te brengen gaan we ons Pelgrimspad vervolgen. De weersverwachtingen zijn dit weekend hoopgevend en we zijn dan ook blij als die uitkomen. Het zal de laatste training zijn voor de grote tocht. Wij hopen dat het cliche van een slechte
generale is een goed finale niet op ons van toepassing zal zijn. De slechte generale hebben we vorige keer al verwerkt. Nu alleen nog een goed generale en een goede finale er achteraan.

Zaterdagmorgen vertrekken we met de auto naar Sittard waar we bij een vriendin van een neef op de koffie kunnen. Deze is zo vriendelijk om ons met de auto af te zetten in Born Op de plaats waar wij de laatste keer op de bus zijn gestapt, zodat wij de auto in Sittard kunnen achterlaten. Het kost allemaal wat tijd maar om elf uur wordt het startsein gegeven. Van Born uit gaat het via de Limbrichtsebossen, waar we zowaar een paar ree-tjes opmerken, linea rekta terug naar Sittard. Voor de verandering doorkruisen we de gehele winkelstraat. Dit om ons op het beeldje van "Zittesje Sjnaak" te attenderen waarvan er ook een bij een hotel tegenover de kathedraal van Santiago te vinden is. Meteen na de stad doemt voor ons de eerste serieuze heuvel op die we gaan beslechten. (De Kollenberg) We gaan door een bospad naar boven. Boven gekomen is er vrije uitkijk over de omliggende heuvels. We zakken door de landerijen af naar Windraak. Hier passeren we een mooi recreatiegebied dat veel soelaas biedt voor de omliggende grote steden zoals Sittard en Geleen. Bij Puth zitten we gelukkig niet in de put en steken we door naar Spaubeek. Die plaats verlatend gaat het even mis met de wit/rode blokjes volgen omdat daar het Pieterpad Het Pelgrimspad kruist en wij dat even niet zien. Och een honderd meter meer of minder mag de pret niet drukken. Zo komen we kris, kras door het Limburgse heuvelland lopend in Nuth. We denken bij ons logeeradres te zijn, maar dat blijkt toch nog drie kilometer van de route af te liggen. Een beetje laat maar voldaan worden we als een vorst en vorstin ontvangen.

De zondag zijn we al om acht uur op pad omdat de gastheer en-vrouw vroege verplichtingen hebben naar hun uitwonende kinderen. De ochtend stond heeft tenslotte goud in de mond. We gaan de landwegen weer op en genieten van de uitzichten. Het is weer is nog grijs, (past dat zich aan, aan de lopers?) maar koud is het gelukkig niet. Zo passeren wij Wijnandsrade, Brommelen, Weustenrade, Retersbeek en Voerendaal met zijn grote kasteel: "Cortenbach". We lopen om De Kunderberg heen en bereiken zo Ubachsberg. Daar zijn zojuist de wielrenners gepasseerd van de Amstel Gold Race. Ze hebben er ons voor gewaarschuwd, maar we zitten elkaar voorlopig niet in elkaars vaarwater. Toch is er in Eijserheide al bedrijvigheid omtrent de A.G.R. Na een half uurtje lopen we over een weidepad parallel aan de A.G.R.-route. Via draaipoortjes, de zogenaamde stegelkens, lopen wij door het weiland om de renners bergop langs te zien komen. Ik mag dat graag zien en zeker nu het zonnetje zich uitbundig laat zien. Het is echt genieten. Als ze voorbij zijn gaan we terug naar onze route en vervolgen die. Even later stuiten we weer op de A.G.R.-route. Nu zullen ze bij de Eijserbosweg omhoog komen, waar wij naar naar beneden moeten. Het is er gezellig druk en het bier vloeit rijkelijk. Laten we er ook maar een pakken en rustig wachten tot ze voorbij zijn. Dan schuifelen we met de meute naar Eijs, waar wij ons logeeradres opzoeken.

Nu we op maandag morgen iets later opstaan, staat de zon al aan de hemel. Dat is fijn wakker worden. Om onze route te bereiken gaan we vandaag de Eijserbosweg op die we gisteren schuifelend af zijn gekomen. We doorkruisen het Eijserbos en dalen door de heuvels en de toeristische boemelspoorlijn overstekend, af naar Gulpen. Deze spoorlijn heeft in 1853 al een miljoen gulden per kilometer gekost. In Gulpen laten we Gulpenerberg links liggen maar de Dolsberg richting Wijlre doet er niet voor onder. Goed dat we richting de Brand-brouwerij gaan, waar wij door de weilanden en langs de watermolen lopen die model staan voor de Limburgse gemoedelijkheid bij de reclame voor Brandbier. We volgen de Geul naar Schin op Geul om daar hoog langs de spoorlijn op te klimmen naar de Kluis. Deze zeer oude uit mergel opgetrokken kluizenaarswoning, is in 1688 in opdracht van de kasteelheer van Schaloen, Graaf Hoen van Cartiels gebouwd. Even later passeren we beneden ook nog het kasteel. Vanuit Oud-Valkenburg lopen we door het Gerendal, waar wij toch nog een beetje regen op ons dak krijgen, naar Scheulder om vervolgens om Margraten heen richting Sibbe af te buigen naar Cadier en Keer. Hier is het even wachten op de bus die ons naar Maastricht zal brengen zodat we een half uurtje later met de trein naar Sittard kunnen. Dan is het nog een wandelingetje naar de auto. Er is daar niemand thuis en nemen wij de auto om het weekend met een autotochtje naar huis af te sluiten.

Met vriendelijke wandelgroeten,
De wandelstiertjes,
Jan & Anneke van Loon